dilluns, 4 d’agost del 2008

Vivències de l'Anna, capítol 9: El Rossinyol

Darrerament a l'Anna li ha agradat molt la cançó d'El Rossinyol de Verdaguer.

La tenim en un disc compacte però en una versió instrumental, per aquest motiu li va demanar a la iaia Rosa que li cantés. La iaia no se la sabia tota i en va buscar la lletra, és aquesta:
"Rossinyol, que vas a França, rossinyol,
encomana'm a la mare, rossinyol,
d'un bell boscatge rossinyol d'un vol.

Encomana'm a la mare, rossinyol,
i a mon pare no pas gaire, rossinyol,
d'un bell boscatge rossinyol d'un vol.

Perquè m'ha mal maridada, rossinyol,
a un pastor me n'ha dada, rossinyol,
d'un bell boscatge rossinyol d'un vol.

Que em fa guardar la ramada, rossinyol,
he perduda l'esquellada, rossinyol,
d'un bell boscatge rossinyol d'un vol.

Jo t'he de donar per paga, rossinyol,
un petó i una abraçada, rossinyol,
d'un bell boscatge rossinyol d'un vol.

Rossinyol, que vas a França, rossinyol,
encomana'm a la mare, rossinyol,
d'un bell boscatge rossinyol d'un vol."
S'ha de reconéixer que la lletra és una mica complicada, està escrita en català antic.